کلرید هیدروژن گازی بی رنگ با بوی تند و با طمع اسیدی است و از هوا سنگین تر می باشد. این ماده به آسانی به مایع تبدیل شده و ایجاد یک مایع بیرنگ را می نماید این ماده با فلزات و اکسیدهای فلزی و هیدروکسید آنها ترکیب میشود. گاز کلرید هیدروژن در صورتیکه در آب حل شود،اسید کلریدریک نامیده می شود. اسید هیدروکلریک از جمله اسیدهای معدنی قوی به شمار می رود و مایعی بی‌رنگ و یا متمایل به زرد کم رنگ بوده و بسیار خورنده و غیر قابل اشتعال است. هیدروکلریک اسید به طور طبیعی در اسید معده یافت می‌شود. پی‌اچ (pH) این اسید بین ۰ تا ۲ می‌باشد.  هیدروکلریک اسید از قدیم به نام‌های اسیدم سالیس، موریاتیک اسید و ارواح نمک معروف بوده و از ویتریول (سولفوریک اسید) و نمک طعام به دست آمد. هیدروکلریک اسید آزاد ابتدا در قرن شانزدهم توسط آندریاس لیباویوس رسماً معرفی شد. بعدتر، توسط شیمیدان‌هایی مثل ژوهان رودولف گلابر، جوزف پریستلی و همفری دیوی در تحقیقات علمی شان مورد استفاده قرار گرفت.