کافئین خالص پودر نرم، بی‌بو، سفید و براقی می‌باشد. نقطه جوش آن ۲۳۸ درجه سانتیگراد و نقطه ذوب آن ۱۷۸ درجه سانتیگراد است. وزن مخصوص کافئین ۲/۱ است. پی اچ آن ۹/۶ می‌باشد. چگالی آن هم ۷/۶ است. منبع اصلی کافئین بین مواد غذایی مختلف، دانه قهوه می‌باشد. محتوای کافئین در مواد غذایی بسیار متغیر است. در سال ۲۰۰۴م، در اتیوپی درختانی پیدا شد که یک پانزدهم گیاهان کافئین دار، کافئین داشتند. احتمالاً در آینده نزدیک، از این گیاهان جدید برای تهیه نوشیدنیهای قهوه که میزان کمتری کافئین داشته باشند، استفاده می‌شود.

یک دوز کافئین تقریباً ۱۰۰ میلی‌گرم است که ۱۵۰ میلی لیتر نوشیدنی قهوه یا یک عدد قرص کافئین، حاوی این مقدار کافئین می‌باشد. قهوه‌ها از نظر میزان کافئین بسیار باهم متفاوتند. یک فنجان قهوه می‌تواند بین ۷۵ تا ۲۵۰ میلی‌گرم کافئین داشته باشد. چای سیاه نسبت به قهوه حاوی کافئین کمتری است که البته به روش دم کردن آن بستگی دارد. چای سبز خیلی کم کافئین دارد. نوشابه‌ها معمولاً کمتر از قهوه کافئین دارند، اما برخی نوشابه‌های انرژی‌زا خیلی زیاد کافئین دارند (در تهیه نوشیدنی های غیر الکلی، میزان کافئین موجود در آنها توسط سازندگان به دقت کنترل می‌شود. معمولاً هر چه میزان کافئین این نوع نوشیدنی ها بالاتر باشد، محبوبیت آنها بیشتر می‌شود.)

کافئین یک آلکالوئید از خانواده متیل گزانتین‌ها است که خواص آن به تئوفیلین و تئوبرومین هم شبیه‌است. کافئین خالص، به صورت پودر سفید رنگ تلخی می‌باشد. این ماده از ترکیب کربن، هیدروژن، نیتروژن و اکسیژن تشکیل شده‌است.

کافئین پودری سفید رنگ است و تلخ مزه و و بدون بو است در آب گرم حلال است این ماده کافئین در محصولاتی مثل قهوه ، نوشابه های گازدار و انواع شکلات مصرف گسترده ای دارد.کافئین یک ماده شمیایی و خوردنی است که در گیاهان مختلفی از جمله قهوه، کاکائو، کولا و چای یافت می‌شود .کافئین یک آلکالوئید از خانواده متیل گزانتین‌ها است که خواص آن به تئوفیلین و تئوبرومین هم شبیه‌ است.

کافئین محرک سیستم عصبی مرکزی و از گروه متیل گزانتین هاست. این ترکیب بصورت بلورین، بدون بو و سفیدرنگ با طعم تلخ است که بصورت طبیعی در چای، قهوه، گیاه کولا و به مقدار کم در کاکائو وجود دارد اما بهترین منبع شناخته شده از کافئین لوبیای قهوه است. کافئین به طور عمده از بر ها و برگچه های خشک شده گیاه کاملیا سیننسیس استخراج می شود. چنانچه کافئین با آب استخراج شود، یک مولکول آب تبلور به همراه دارد و اگر با اتر یا سایر حلال های آلی استخراج شود، فاقد آب تبلور خواهد بود.